seohmh2001

PERA'DA "BİR YOL ÖYKÜSÜ" ve ORYANTALİST RESİM KOLEKSİYONU'NDAN İZLER VE YANSIMALAR Beyoğlu'ndaki sanat mekânlarını gezmeye devam ediyoruz. İstanbul Modern'den sonra, sırada aynı lokasyonda bulunan Pera Müzesi var. Müze'ye adım atar atmaz, içeride tatlı bir hareketlilik  dikkatimizi çekiyor. Meğer o gün, Alâeddin Yavaşca danışmanlığında "Doğumunun 135. Yılında Yahyâ Kemâl Beyatlı"

Peygamberler tarihine bir göz atarsanız modern insanın anlamakta zorlanacağı bir çok konuyla karşılaşırsınız. Kutsal kabul edilen metinlerin yüzeysel anlatımı ve rivayetler üzerinden anlatılagelen olaylar hep biraz masalsı gelir. Belki kulaktan kulağa gelen anlatılarda sahihliğini (gerçekliğini) kaybeden ya da araya karıştırılan uydurma anlatıların da bunda payı çoktur, bilemiyorum. Ama tüm bu muğlaklığın içinde İsa/Mesih peygamberin kıyamet öncesi ortaya çıkacağı inancı yaygındır. Hatta İsa peygamberin (bu arada İsa peygamber ile Mesih farklı kişiler olabilirmiş ama biz boğulmamak için o derinliğe inmiyoruz.) gelişinden sonra iyi ile kötünün son büyük savaşının ( Armageddon )  yaşanacağına inanılır. Peki ama geleceğine inanılan ve biz göremeyiz öngörüsüyle beklenen Mesih bu gün gelseydi nasıl karşılanırdı? İstihbarat örgütlerinin tepkisi ne olurdu?   Dizi de tam bu olasılıklar üzerinde ilerliyor. İlk kez Suriye'de ortaya çıkan Mesih bir kum fırtınası ile ülke içerisindeki kargaşay

Rus yazar Gonçarov taa 1857'de Oblomov isimli uzunca bir roman yazmış. İnternetten bakındığım kadarıyla 1849'da bir dergiye yazdığı "Oblomov'un Rüyası" öyküsünün genişletilmiş haliymiş. Hatta hatta daha öncesinde de buna benzer bir romanı varmış ama araştırmadığım ve okumadığım konulara girerek dağılmak istemiyorum. Bizim de Yusuf Atılgan'ın yazdığı Aylak Adam'ımız vardı. Babadan kalan mirasın üzerine konmuş, kahvede arkadaşlarla muhabbet, sinema, tiyatro, resim galeri gezen, çalışmakta hiç gözü olmayan bir adamdı. Valla saygı duyulacak adammış. Oblomov ise bildiğin yaşayan tabut. Romandaki adı İlya İlyiç Oblomov ama ona kısaca oblomov diyoruz. Zengin Oblomov ailesinin yaşayan son ferdi. Aslında iyi bir eğitim almış. Kendine bağlı köyleri ve köylüleri var ama köylerinden uzak çiftlik evinin karanlık bir odasında yaşamayı tercih ediyor. Bir tane de Zahar adında yaşlıca hizmetçisi var, O da sürekli söylenen tembelin teki. Oblomov okumayı sevmiyor, yazmayı se

Yeni yılı, lapa lapa kar yağarken karşılamalıydık. Gecenin bildik karanlığını, karın aydınlığıyla parlatmalıydık. Sonra, beyaz karlar arasında yürümeliydik. Sokak lambasının ışığında rüzgârın ince ince savurduğu karları seyretmeliydik meselâ... ama öyle olmadı. Mevsimler de pusulasını şaşırdı. Lâkin, bunu sorun etmiyoruz elbette! Bir zamanlar tv.de bir hava durumu spikeri vardı hani! o, ne

Neredeyse 1 yıl olmuş mimlenmeyeli. Giderek izleyici konumuna evrildiğim blog dünyasında, Cafe Tigris'in mimi şaşkınlıkla beraber mutluluk getirdi. Hatırladığı için teşekkür ediyorum kendisine... 2020 Hedeflerim Hedef olayını en iyi kurgulayan youtuber Barış Özcan olmalı. Her yıl bir adım daha ilerlettiği Zinciri Kırma motivasyonuyla zirvede adam. Takipçilerine önce bir hedef belirletiyor, sonra bu hedefi yarıya düşürüyor, gerçekleştirdiği her gün için de takvime bir çarpı atıyor. Takvimdeki çarpılar zamanla zincir görüntüsünü alıyor.  Elbette çok başarılı bir yöntem. Geriye dönüp baktığınızda, aldığınız yola hayran kalıyorsunuz. Adım adım geliştiğinizi görüyorsunuz. Ama bir yerden sonra her adımınızın yüzeyselleşmesi tehlikesiyle başbaşa kalıyorsunuz. Her gün yüz sayfa okumak gibi bir hedefte, beğendiğiniz cümlelerin altını çizememe yani içselleştirememe yani bam teline dokunan yazarla gönül rahatlığıyla konuşamama handikapına düşebiliyorsunuz. Bu nedenle bu sene yapmadım. Haa bi

Biz Böyleyiz Sondan başlayayım. 10 Ocakta Sinemalarda yayımlanmaya başlayan filmi daha dün, neredeyse bomboş bir sinema salonunda izledim. Caner Özyurtlu hem yazıp hem de yönetmiş. Oyuncu kadrosu ise simaen tanıdık yüzlerden kurulu. Duayen sanatçı Hümeyra'nın yanında Özge Özpirinççci, Engin Öztürk, Şebnem Bozoklu gibi genç oyuncular boy gösteriyor. Filmde tam olarak başrolden bahsedemesek de oyunculuğunu sevemediğim Berrak Tüzünataç bir tık öne çıkıyor.  Hikaye bir sahil yerleşkesinde yabancı uyruklu hizmetçisiyle yaşam süren Nezihe'nin rahatsızlanmasıyla başlıyor. Hizmetçi Yulduz'un çocukluklarını Nezihe'nin yanında geçiren bir grup arkadaşa haber vermesiyle hikaye sahil kasabasındaki gençlik filmine evriliyor.  Komedinin, sıkıcı ve kasvetli olması beklenen bir ortamda bireylerin zekasından çıkması oldukça güzel. Birilerinin çıkıp o sıkıcı ve kasvetli ortamı muhabbetiyle renklendirmesi gibi. Bu durum kısmen durum komedisi gibi algılanabilir. Yer yer sakarlıklardan doğa

“Zaman; bekleyenler için çok yavaştır, korkanlar için çok hızlı, yas tutanlar için çok uzun, neşelenenler için çok kısa. Ancak sevenler için zaman; sonsuzluktur.” demiş Henry Van Dyke.   Doğrusu benim için zaman, çoğunlukla hep kısa :)) hatta 24 saat bile yetmiyor bana!. ama şu bir gerçek ki, koskoca bir yılı nasıl devirdik, hiç anlamadım!. İçinde umut dolu sevinçler kadar, az da olsa kaygı

Atiye, Netflix'in Hakan Muhafız'dan sonraki Türk Yapımı 2. dizisi olarak yayımlandı. İlk sezon için 8 bölüm ve her bölüm yaklaşık 45 dakikadan oluşuyor. Ancak dizinin şu ana kadar anlattıklarına bakılırsa, 2 . sezonun gelmemesi fazlasıyla yarım kalmışlık hissi uyandıracaktır. Türk ögeleriyle bezeli korku ve gizem, cin ve büyülerden oluşurken bunu ilk defa Hakan Muhafız'la kırmıştık. Kendi süper kahramanımızla kötü süper kahramanların sonsuz zamandaki mücadelesine tanıklık etmiştik. Öyle ki hem konu hem de giyim kuşam tarzının fazlaca avrupaileştiği ögelerde sadece dil ve İstanbul yerli kalmış gibiydi.  Atiye ise konuyu biraz daha farklı pencereden alarak netflix avrupailiğinin yanına yerli ögeleri de serpiştirmeyi uygun bulmuş. Giyim kuşam ve yaşam tarzını yine Avupalı tutarken elimizde bulunan Göbekli tepe mirasının yanına Nemrut'u da koyarak doğunun gizemini zirveye taşımış. Sonsuzluk benzeri gizemli sembolün, Göbekli Tepe ile bağlantısı ise sonsuzluğun keşfine şahit